ตึ๊งงตึ่งงตึงตึ่งง เบส:เฮ้อ...มาสายอีกแล้วเรา เบสบ่นพึมพำ เมื่อเข้าเรียนครูเริ่มสอนวิชาคณิต มีคนนั่งข้างๆเบส นั่นคือเอกนั่ นเอง
เอก:มาสายอีล้วนะมึกแงเนี่ย...เฮ้อ...กลุ้มใจกับมึงจริงๆ เอกบ่นให้เบสฟัง เบส:เออแต่กูยังมาทันเข้าเรียนละกัน
พร้อมกับอ่านโจทย์คณิตต่อ เบส:เอกมึงถึข้อไหนแแล้ววะ เอก:15 เบส:ข้อ13ตอบไรวะ เอกบอกว่าตอบอะไรพร้อมกับกับถอนหายใจ เอก:เบสวันนี้มึงว่างป่าว เบส:ว่าง ทำไมมึง? เอก:ไกล้สอบแล้วมึงมาติวให้กูได้มั้ย เบส:เออๆ เมื่อถึงตอนเย็นเอกรีบกับบ้านไปติวอังกฤษ กับเบสถึง 1ทุ่ม เบส:เห้ยเอกกูกลับก่อนนะหิวข้าวและ เอก:มึงอยู่กินข้าวกับกูก็ได้นี่ เบส:กูแกรงใจมึงว่ะ เอก:แหมทีเรื่องนี้มึงเกรงใจดีจังเลยนะไอ้เบส เบสรีบวิ่งกลับบ้านไปเพราะกลัวว่าจะไปอ่านหนังสือไม่ทัน เบส:เฮ้อ...กลับบ้านถึงซักที เขาพูดราวกับว่าไปต่างจังหวัดมา ไม่ทันไรเอกก็โทรเข้ามาทันที กริ๊งงงง เอก:ไอ้เบสเย็นวันพรุ่งนี้มึงว่างหรือปล่าววะ เบส:ว่าง อะไรอีกล่ะมึง เอก:กูจะชวนไปกินข้าว มึงจะไปมั้ย
เบส:ไปๆมึงเลี้ยงนะ เอก:เออๆๆ
จบตอนที่1
คืนนี้นักแต่งของเราล้าและ
ฝันดีครับ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น